Category Archives: ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ

Ο κύκλος της ζωής μέσα από μια μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων.Την ταινία αυτή την αφιέρωσε ο σκηνοθέτης στους γονείς του και κατ” επέκταση στους γονείς όλου του κόσμου.

Η ιστορία, με όμορφες, ραφιναρισμένες εικόνες, δείχνει πώς οι γονείς είναι πάντα δίπλα στα παιδιά τους, φάρος αναμμένος, προκειμένου να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Δεν έχουν σημασία τόσο τα γεγονότα, οι γονείς θα είναι πάντα σε αναμονή για τα παιδιά τους, θα είναι πάντα εκεί όπως ακριβώς το φως του φάρου για τα καράβια.

Η ταινία έχει συμμετέχει σε πάνω από 50 διεθνή φεστιβάλ κι έχει κερδίσει 27 διεθνή βραβεία.
Σκηνοθεσία: Po Chou Τσι (Ταιβάν) – Συνθέτης: Chien Yu Huang – Παραγωγός: Dow Ning Yang – Έτος: 2010


Στο παρακάτω βίντεο, παρακολουθήστε ένα εύκολο τρόπο για να μάθετε στο παιδί σας πως να δένει τα κορδόνια του.


Ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας σχεδίασε το κομμάτι αυτό της ιστοσελίδας ώστε όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, να μάθουμε διασκεδάζοντας για το σεισμό και για τα μέτρα προστασίας που μπορούμε να πάρουμε πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από ένα σεισμό.

Μην χάνετε χρόνο. Διαλέξτε την ενότητα που σας ταιριάζει και περιπλανηθείτε, κάνοντας κλικ στην παρακάτω εικόνα.

Κάνε κλικ στην εικόνα!


Ο Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας
(ΔΕΔΔΗΕ) σας συμβουλεύει την Καθαρή Δευτέρα να μην πετάτε το
χαρταετό σας κοντά σε ηλεκτρικά σύρματα
, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ηλεκτροπληξίας για εσάς και διακοπής της παροχής ρεύματος στη γύρω περιοχή.

Αν ο χαρταετός σας μπλεχτεί στα σύρματα, τότε για την ασφάλειά σας:

• μην επιχειρήσετε να τον απελευθερώσετε τραβώντας τον σπάγκο ή
χρησιμοποιώντας άλλα αντικείμενα, ακόμη και ξύλινα,

• μην προσπαθήσετε να αναρριχηθείτε πάνω στους πύργους ή σε
στύλους ηλεκτροφωτισμού, ούτε και σε σημεία που βρίσκονται κοντά
σε ηλεκτροφόρα σύρματα.

Σε κάθε περίπτωση που θα χρειαστείτε βοήθεια :
• ειδοποιείστε τις βλάβες του ΔΕΔΔΗΕ ή
• επικοινωνήστε με το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής.
Για την ταχεία αποκατάσταση τυχόν βλαβών από το πέταγμα των
χαρταετών, ο ΔΕΔΔΗΕ θα έχει αυξημένα συνεργεία σε όλες τις Υπηρεσίες
του ανά τη χώρα.

ΠΗΓΗ


Ο σχολικός εκφοβισμός (bullying) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, σεξουαλικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές) και του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).

Με βάση τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποίησε η Εταιρία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου σε συνεργασία με την Παιδαγωγική σχολή του ΑΠΘ, το 25% των μαθητών έχει υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ως τρεις φορές το μήνα ή και περισσότερο. Τα αγόρια είναι πιο συχνά θύτες και θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στο σχολικό περιβάλλον σε χώρους χωρίς επίβλεψη από τους εκπαιδευτικούς, όπως η αυλή, ο διάδρομος και η τάξη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. Η κατάσταση αυτή μπορεί να επηρεάσει την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τη διαδικασία της μάθησης. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού αρχικά νοιώθουν φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις φυγής. Αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, αρνούνται να πάνε σχολείο και παρουσιάζουν συμπτώματα σχολικής φοβίας. Μπορεί επίσης να γίνουν επιθετικά και νευρικά, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα ίδια τα παιδιά-θύματα μπορούν να γίνουν θύτες σε άλλα παιδιά ή στα αδέρφια τους στο σπίτι. Από την άλλη μεριά οι γονείς συνήθως δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και δηλώνουν άγνοια. Αυτό συμβαίνει γιατί τα θύματα εξομολογούνται το γεγονός του εκφοβισμού συχνότερα σε φίλους τους. Αν όμως οι γονείς εντοπίσουν κάποιο από τα προαναφερθέντα συμπτώματα και υποψιάζονται ότι το παιδί τους έχει πέσει θύμα εκφοβισμού κρίνεται αναγκαίο να προσεγγίσουν το παιδί και να αντιδράσουν απευθυνόμενοι αρχικά στους εκπαιδευτικούς και στις αρμόδιες Διευθύνσεις εκπαίδευσης. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το παιδί να αισθανθεί ότι έχει στήριγμα τους γονείς του και το σχολείο. Επιπλέον, οι ειδικοί επιμένουν ότι τα παιδιά πρέπει να μη φοβούνται, να έχουν το θάρρος της γνώμης και να μάθουν να «μιλούν».

Με βάση προτάσεις που παρουσιάστηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τονίστηκε η ανάγκη εντοπισμού και επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη νεανική εγκληματικότητα. Επισημάνθηκε ακόμα, ο ρόλος των γονέων και των εκπαιδευτικών που καλούνται να ακολουθήσουν ενιαία γραμμή για την αντιμετώπιση της βίας, η ενθάρρυνση των νέων για συμμετοχή τους στα κοινά και στον αθλητισμό, η προβολή σωστών προτύπων συμπεριφοράς, αλλά και η συνεργασία με φορείς που αγωνίζονται για την εξάλειψη της νεανικής παραβατικότητας.

 
ΠΗΓΗ

Το Χαμόγελο του Παιδιού έχει αναπτύξει πολλές δράσεις για την πρόληψη και διαχείριση καταστάσεων του Σχολικού Εκφοβισμού.
-Το Τμήμα Ενημέρωσης Παιδιών, Γονέων και Εκπαιδευτικών πραγματοποιεί ομιλίες για το σχολικό εκφοβισμό σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα (βλ. http://www.hamogelo.gr/7-1/770/Enhmerosh-poidion–goneon-koi-ekpoideytikon)
-Μέσω της Εθνικής Τηλεφωνικής Γραμμής για τα Παιδιά SOS 1056 πραγματοποιείται τηλεφωνική υποστήριξη για την διαχείριση τέτοιων φαινόμενων (βλ. http://www.hamogelo.gr/7-1/754/Ethnikh-thlefonikh-grammh-gia-ta-poidia-SOS-1056 )
-Μέσω των Τμημάτων Κοινωνικής και Ψυχολογικής Στήριξης πραγματοποιείται συμβουλευτική στήριξη σε γονείς, παιδιά και εκπαιδευτικούς (βλ. http://www.hamogelo.gr/7-1/767/Koinonikh-koi-psyxologikh-sthrixh-poidion)
-Το Χαμόγελο του Παιδιού είναι ο συντονιστικός φορέας για την δημιουργία πανευρωπαϊκής καμπάνιας ευαισθητοποίησης και πληροφόρησης για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού (βλ. http://www.hamogelo.gr/147.1/Erga-se-exelixh )


Κάνε κλικ στην εικόνα για να διαβάσεις το βιβλίο online

Συγγραφέας: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
ISBΝ: 978-618-80394-4-5

Συντελεστές
Εικονογράφηση: Απολλώνια Παραμυθιώτη
Σχεδιασμός εξωφύλλου, σελιδοποίηση: Μαίρη Λαμπαδαρίου
Επιμέλεια-Διορθώσεις: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη

Σύντομη περίληψη
Ένας μαθητής δεν αγαπάει καθόλου το Σχολείο και το διάβασμα. Τα αντιπαθεί τόσο πολύ που βγάζει σπυράκια ακόμη και στο άκουσμα αυτών των λέξεων. Όταν μια μέρα στο σχολείο έχουν να κάνουν μια χειροτεχνία με θέμα το βιβλίο, o μαθητής ρωτάει τη μητέρα του κι αυτή τον συμβουλεύει να φτιάξει έναν σελιδοδείκτη.

Ο μαθητής φτιάχνει τον σελιδοδείκτη του και αρχίζει να διαβάζει ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Το διαβάζει δειλά-δειλά χρησιμοποιώντας τον σελιδοδείκτη που έφτιαξε. Ο σελιδοδείκτης όμως προχωράει στις επόμενες σελίδες και λίγο πριν τελειώσει το βιβλίο μπαίνει σ’ ένα άλλο, καινούριο. Ο μαθητής προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει με τον σελιδοδείκτη και ακολουθώντας τον διαβάζει τα βιβλία με όλο και περισσότερη αγάπη και ανυπομονησία…

Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από τον Δεκέμβριο του 2012.

Για να κατεβάσετε το βιβλίο δωρεάν κάντε κλικ εδώ.


Κάνε κλικ στην εικόνα για να διαβάσεις το βιβλίο Online

Συγγραφέας: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
ISBΝ: 978-618-80220-0-3

Συντελεστές
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Βιβή Βαϊνοπούλου
Εικονογράφηση: Μαίρη Λαμπαδαρίου
Επιμέλεια-Διορθώσεις: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη
Σελιδοποίηση: Ιωάννα Αναστάση

Σύντομη περίληψη
Τεχνικές, ιδέες, σκέψεις και δραστηριότητες οι οποίες δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας αλλά είναι εύκολα και άμεσα υλοποιήσιμες στο πλαίσιο της σχολικής αίθουσας και του σπιτιού, της τάξης έξω από την τάξη.
Στόχος του συγγραφέα είναι να αποτελέσει όλο αυτό το υλικό το έναυσμα για τη συστηματική ενασχόληση εκπαιδευτικών και γονέων με τη βελτίωση των διδακτικών τους προσεγγίσεων και το σχεδιασμό δικών τους, πρωτότυπων δραστηριοτήτων με συνδυασμό των πολυμεσικών εφαρμογών, βασισμένων στις ιδιαιτερότητες των μαθητών τους, οι οποίες θα καλλιεργούν κυρίως τη δημιουργικότητά τους και το ενδιαφέρον τους για τη μάθηση και τη φιλαναγνωσία.

Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από το Σεπτέμβριο του 2012.

Για να κατεβάσετε δωρεάν το βιβλίο κάντε κλικ εδώ.


Ο μαγικός κύριος Κολοτούμπας γράφει ιστορίες

Κάνε κλικ στην εικόνα για να το διαβάσεις online

Συγγραφέας: Μαρία Χατζή
ISBΝ: 978-618-80394-9-0

Συντελεστές
Σχεδιασμός εξωφύλλου-Επιμέλεια-Διορθώσεις: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
Σελιδοποίηση: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη

Σύντομη περίληψη
Αναζητούσατε έναν πρακτικό και ευχάριστο τρόπο για να διδάξετε στα παιδιά πώς να γράφουν μια περιπετειώδη ιστορία; Ο μικρός αυτός οδηγός είναι η απάντηση σ’ αυτή σας την αναζήτηση.
Ο μαγικός κύριος Κολοτούμπας είναι ένα εποπτικό μέσο διδασκαλίας, απλό και αποτελεσματικό, για τον εκπαιδευτικό και τον γονέα. Με τις κολοτούμπες του οδηγεί τα παιδιά στη συγγραφή μιας Περιπέτειας, με συνεχείς ανατροπές για τον ήρωα. Αποκαλύπτει τα μυστικά του και γίνεται ο καθοδηγητής κι ο φίλος τους, που τα εκπαιδεύει στη δημιουργική σκέψη και γραφή, βοηθάει την αυτοέκφρασή τους, αναπτύσσει τη φαντασία τους.
Σ’ αυτόν τον οδηγό παρουσιάζεται ο κύριος Κολοτούμπας και δίνονται λεπτομερείς οδηγίες για την κατασκευή του και για το πώς θα τον χρησιμοποιήσετε. Επίσης, υπάρχουν σημειώσεις, ιδέες και υποδείξεις για πρόσθετες δραστηριότητες.

Για να το κατεβάσετε δωρεάν κάντε κλικ εδώ.


 

Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει δημιουργήσει ένα υλικό ευαισθητοποίησης με στόχο την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών. Ονομάζεται «Ο Κανόνας του Εσώρουχου» (“The Underwear Rule”) και αποτελείται, ανάμεσα σε άλλα, από Οδηγίες για τους Γονείς και ένα Βιβλίο με τίτλο «Ο Κίκο και το Χέρι» για μικρά παιδιά (3-7 ετών).

Πληροφορίες για την εκστρατεία δίνει το παρακάτω βίντεο.

Αν αισθάνεστε άβολα να μιλήσετε για αυτό το θέμα, να θυμάστε ότι είναι ίσως πιο δύσκολο για σας, που είστε ενήλικος, παρά για ένα παιδί. Εξάλλου, ένα παιδί δεν είναι ποτέ πολύ μικρό για να διδαχθεί τον «Κανόνα του Εσώρουχου», επειδή η κακοποίηση μπορεί να συμβεί σε κάθε ηλικία.

«Το σώμα σου σου ανήκει»

Τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν ότι το σώμα τους τους ανήκει και ότι κανείς δεν μπορεί να το αγγίξει χωρίς την άδειά τους. Η ανοιχτή και ευθεία συζήτηση από μικρή ηλικία για τη σεξουαλικότητα και τα πιο «προσωπικά» μέρη του σώματος, με χρήση της σωστής ονομασίας για τα γεννητικά όργανα, θα τα βοηθήσει να κατανοήσουν τι δεν επιτρέπεται.

Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν ένα φιλί ή ένα άγγιγμα κάθε στιγμή, ακόμη κι από κάποιον που αγαπούν. Πρέπει να διδαχθούν να λένε «όχι», με άμεσο και σταθερό τρόπο, σε κάθε μη κατάλληλη φυσική επαφή, να απομακρύνονται από επικίνδυνες καταστάσεις και να το αναφέρουν σε έναν έμπιστο ενήλικο. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι θα πρέπει να επιμένουν να το λένε, μέχρι κάποιος να πάρει το θέμα στα σοβαρά.

Καλά και κακά αγγίγματα

Τα παιδιά δεν αναγνωρίζουν πάντοτε τα κατάλληλα και τα μη κατάλληλα αγγίγματα. Πρέπει να μάθουν ότι δεν είναι σωστό κάποιος να κοιτάξει ή να αγγίξει τα γεννητικά τους όργανα ή να τους ζητήσει να κοιτάξουν ή να αγγίξουν τα γεννητικά όργανα κάποιου άλλου.

Ο «Κανόνας του Εσώρουχου» τα βοηθάει να αναγνωρίζουν ένα φανερό όριο που είναι εύκολο να θυμούνται: το εσώρουχο.

Βέβαια, οι γονείς θα εξηγήσουν ότι κάποιοι «μεγάλοι», όπως οι ίδιοι, εκείνοι που τυχόν τα φροντίζουν κατά την απουσία τους ή οι γιατροί, μπορεί να χρειαστεί να τα αγγίξουν, αλλά πρέπει να λένε «όχι» όποτε μια κατάσταση τα κάνει να αισθάνονται άβολα.

Καλά και κακά μυστικά

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο δράστης είναι κάποιος γνωστός στο παιδί. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τα μικρά παιδιά να κατανοήσουν ότι κάποιος που γνωρίζουν θα μπορούσε να τα κακοποιήσει. Λάβετε υπόψη και τον περιποιητικό τρόπο που χρησιμοποιούν οι δράστες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών. Πρέπει να είναι κανόνας στο σπίτι ότι πρέπει να ενημερώνουν τους γονείς για οποιονδήποτε τους κάνει δώρα, τους ζητάει να κρατήσουν μυστικά ή προσπαθεί να περνάει χρόνο μαζί τους χωρίς την παρουσία άλλων.

Η μυστικότητα, άλλωστε, είναι η κύρια τακτική όσων κακοποιούν σεξουαλικά τα παιδιά. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να διδάξετε τη διαφορά μεταξύ καλών και κακών μυστικών και να δημιουργήσετε ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Καλά μυστικά είναι, π.χ., τα πάρτι έκπληξη, ενώ κάθε μυστικό που τα κάνει να αισθάνονται ανήσυχα, άβολα, φοβισμένα ή λυπημένα δεν είναι καλό και θα πρέπει να το πουν σε έναν αξιόπιστο ενήλικο (γονιό, δάσκαλο, αστυνομικό, γιατρό).

Περισσότερη πρόληψη

Η καλή επικοινωνία με τα παιδιά είναι το «κλειδί». Αυτό συνεπάγεται ειλικρίνεια, αποφασιστικότητα, ευθύτητα και ένα φιλικό, μη απειλητικό οικογενειακό περιβάλλον.

● Πρέπει να δοθούν οδηγίες στα παιδιά για τους ενήλικες που μπορούν να αποτελέσουν μέρος ενός δικτύου για την ασφάλειά τους. Θα πρέπει να ενθαρρύνονται να επιλέγουν ανθρώπους τους οποίους μπορούν να εμπιστευθούν και οι οποίοι είναι διαθέσιμοι και έτοιμοι να ακούσουν και να βοηθήσουν.

● Σε ορισμένες περιπτώσεις ο δράστης είναι άγνωστος. Διδάξτε στο παιδί απλούς κανόνες σχετικά με την επαφή με αγνώστους: να μην μπαίνουν ποτέ σε ένα αυτοκίνητο με κάποιον που δεν ξέρουν, να μη δέχονται ποτέ δώρα ή προσκλήσεις από έναν ξένο.

● Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν επαγγελματίες που μπορούν να είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι (δάσκαλοι, κοινωνικοί λειτουργοί, γιατροί, ο σχολικός ψυχολόγος, η αστυνομία) και ότι υπάρχουν γραμμές βοήθειας στις οποίες μπορούν να καλέσουν για να ζητήσουν συμβουλές.

Αν υποπτεύεστε ότι το παιδί σας έχει κακοποιηθεί

Οι ενήλικοι είναι εκεί για να βοηθούν τα παιδιά στην καθημερινή τους ζωή. Η πρόληψη της σεξουαλικής βίας είναι πρωτίστως ευθύνη τους και είναι σημαντικό να αποφύγουμε να ρίξουμε όλο το βάρος στους ώμους των παιδιών:

● Μη θυμώσετε με το παιδί. Μην το κάνετε να αισθανθεί ότι έχει κάνει κάτι λάθος.

● Μην το ανακρίνετε. Θα μπορούσατε να ρωτήσετε τι έχει συμβεί, πότε και με ποιον, αλλά μη ρωτήσετε γιατί συνέβη.

● Προσπαθήστε να μη δείξετε την ταραχή σας μπροστά του. Τα παιδιά αισθάνονται εύκολα ενοχή και μπορεί να αποκρύψουν πληροφορίες.

● Προσπαθήστε να μη βγάλετε συμπεράσματα βασιζόμενοι σε λίγες ή ασαφείς πληροφορίες. Καθησυχάστε το παιδί ότι θα κάνετε κάτι γι’ αυτό και επικοινω-νήστε με κάποιον που θα μπορούσε να βοηθήσει, όπως ένας παιδοψυχολόγος, ένας γιατρός, ένας κοινωνικός λειτουργός ή η αστυνομία.

● Σε ορισμένες χώρες υπάρχουν ειδικές τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας και κέντρα που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά-θύματα σεξουαλικής βίας. Μπορούν επίσης να σας καθοδηγήσουν. Θα πρέπει να έρθετε σε επαφή μαζί τους, όταν ένα παιδί είναι πιθανό θύμα σεξουαλικής βίας.

ΠΗΓΗ

Διαβάστε το παραμύθι εδώ.